Dzieje Apostolskie rozdział 3 uzdrowienie chromego
Uzdrowienie Chromego
Dz. 3,1-11
Jest to historia która może nas wiele nauczyć i dziś - Bóg dziś uzdrawia.
Proszę przeczytać sobie 3 rozdział i zwrócić szczególna uwagę na uzdrowienie chromego.
1.
W godzinie modlitwy
b.
(w.
1) W
godzinie modlitwy.
i.
Najwyraźniej Piotr i Jan nie widzieli problemu w kontynuowaniu
żydowskiego zwyczaju modlitwy o określonych porach dnia.
ii.
Piotr i Jan nie chodzili
do świątyni w godzinie poświęcenia -
ofiary, ale w
godzinie modlitwy, która
nastąpiła po popołudniowej ofierze.
-
Zdali sobie sprawę, że system ofiarny spełnił się w doskonałej
ofierze, którą Jezus złożył na krzyżu.
iii. Dziewiąta
godzina:
„Być może ta pora dnia, miała dla nich szczególne znaczenie,
ponieważ była to godzina, w której Jezus zawołał z krzyża:„
Wykonało
się”(Jn
19:30;
Łuk 23,44)”
iv.
Brama świątyni zwana Piękną : Żydowski historyk
Józef Flawiusz opisał tę bramę na szczycie świątyni, że była
wykonana z delikatnego korynckiego mosiądzu, wysoka na
siedemdziesiąt pięć stóp (ok 20 metrów) i ogromne podwójne
drzwi, tak piękne, że „znakomicie przewyższyły te, które były
pokryte tylko srebrem i złotem” (cyt. za Stott)
v.
Piotr i Jan szli na modlitwę – Bóg używa ludzi, którzy chodzą
na modlitwę w społeczności ludu Bożego – miej zwyczaj chodzić
na modlitwy, ponieważ Bóg uzywa ludzi, którzy to praktykują a nie
tylko o tym mówią.
-
Wcześniej tamtędy przechodzili i nic ale dzisiaj Duch Święty
pokazuje, że wydarzyło się to w godzinie modlitwy...
-
Bo w godzinie modlitwy może się wiele wydarzyć
2.
Człowiek chromy
a. (w. 2)
mówi
nam, że ten człowiek urodził się chromy (kulawy)
i.
4:22 mówi
nam, że miał ponad 40
lat,
kiedy został uzdrowiony.
ii.
3,8-11 mówi
nam, że ten niegdyś kulawy człowiek skakał, chodził, biegał
wokół, chwaląc Pana. To zmiana, której nie można
zaprzeczyć!
=
Przenoszony do świątyni chromy
człowiek po prostu chciał być wspierany w
takim stanie, w jakim był.
=
Bóg miał coś lepszego dla niego; Jezus chciał na zawsze
zmienić jego życie a nie na chwilę jałmużną.
iii. Ponadto
mężczyzna miał powody, by wierzyć, że żebranie w Pięknej bramie
było lepsze niż na ulicy.
=
W Judaizmie istniała (i jest) silna tradycja dawania jałmużny
ubogim, zwłaszcza żebrakom) traktowano to jako czyn
sprawiedliwości.
b.
Nieoczekiwane
uwielbienie.
i.
Oto
człowiek, który wstał tego ranka, został przeniesiony do Pięknej
Bramy i siedział tam błagając o jałmużnę.
ii.
Jego
życie zależało od tego, co mógł rzucić inny.
- Żył tak ponad 40 lat zapewne nie spodziewając się dla siebie jakiejś zmiany.
c.
(w. 5) kulawy mężczyzna zwrócił wzrok na Piotra i Jana; może
wyciągnął rękę lub kubek, aby otrzymać jałmużnę.
i.
Chromy człowiek miał rację, spodziewając
się, że coś od nich otrzyma , ale otrzymał
znacznie więcej niż darowiznę pieniężną, z której byłby
zadowolony!
ii. Wielu
chrześcijan jeszcze nie przyszło do miejsca, gdzie naprawdę
oczekują czegoś od = ten
kulawy człowiek oczekiwał mniej niż Jezus chciał ,mu dać.
=
Często jesteśmy zbyt gotowi, by zadowolić się znacznie mniej niż
Bóg chce nam dać, a nasze niskie oczekiwania często nas okradają
gdy patrzymy tylko na materialne rzeczy...
a.
Piotr
nie miał pieniędzy, ale miał autorytet od Jezusa, aby uzdrawiać
chorych
i.
Dla niektórych osób powiedzenie „ srebro
i złoto, którego nie mam ” jest najgorszą
rzeczą, jaką można powiedzieć o kościele.
ii.
Czują, że kościół jest w ruinie, jeśli nie ma złota”.
=
Ale jest o wiele gorzej, jeśli kościół nigdy nie ma duchowej
mocy, by powiedzieć: „ W imię
Jezusa Chrystusa z Nazaretu wstań i chodzić”
=
Piotr nie mógłby tego zrobić, gdyby w jego życiu nie miał tej
mocy.
-
Wielu ludzi chce być w stanie powiedzieć: „ wstań
i chodź ”,
nie otrzymawszy mocy Jezusa, aby zmienić swoje
życie.
=
To nie było coś, co Piotr zrobił jako wydarzenie
promocyjne; czynił to pod szczególnym prowadzeniem Ducha
Świętego. Bóg dał Piotrowi nadprzyrodzoną umiejętność
zaufania Mu do czegoś zupełnie niezwykłego.
=
Uzdrowienie nie dotarło do chromego, dopóki Piotr nie powiedział:
„ wstań i chodź ”,
a dopiero gdy Piotr wziął go za rękę
i podniósł wstał.
4.
Gdy tylko został
uzdrowiony, niegdyś kulawy człowiek zrobił trzy dobre rzeczy.
a.
Najpierw przywiązał się do apostołów ( wszedł
z nimi do świątyni ).
b.
Po drugie, natychmiast zaczął używać tego, co dał mu Bóg
( chodzenie, skakanie ).
c.
Zaczął chwalić i wielbić Boga ( chwaląc
Boga ).
ii.
Wiele razy tamtędy przechodził więc mógł go mijać wiele razy
bez uzdrowienia
=
Bóg ma swój czas na uzdrowienie.
- Ale
spójrzmy na zmianę w jego życiu po uzdrowieniu.
-
(w. 8b) Gdy tylko zostanie uzdrowiony, zaczyna chwalić
Pana. Słowo „ chwalenie ”
oznacza „ śpiewać
pochwały; lub wychwalać ”.
iv.
Wcześniej ten człowiek poszedł do świątyni, nie aby oddawać
cześć Bogu, ale żebrać.
- Ale
kiedy tam był, dostał więcej, niż się spodziewał – wszystko
odbywało się w godzinie MODLITWY
- On niewiele wiedział o Bogu, ale chwali Go. To zmiana, której nie można zaprzeczyć, kiedy Bóg się dotknie człowieka
v. Piotr i Jana oznajmili Żydom, że to właśnie Jezus był
odpowiedzialny za zmianę człowieka stojącego przed nimi.
Komentarze
Prześlij komentarz